Saturday, December 31, 2011

Հայ Արիական տոնացույց՝ նվեր ՀԱՄ 18-ամյակին – Առաջին անգամ նշված են բոլոր Հայ Աստվածների տոները

http://www.hayary.org/index.php?option=com_content&task=view&id=2309&Itemid=56

Գրել է Լուսանցք   
26-12-2011

Հայ Արիական Միաբանության Գերագույն Խորհուրդը հայտարարել էր, որ Հայոց արիադավան-հեթանոսական հավատի քրմական դաս է ձեւավորում (պարբերաբար ներկայացվել են եւ՛ քրմի թեկնածուները եւ՛ նրանց կատարած ծեսերը), ինչը կնպաստի Հայոց հավատի հետեւորդների համակարգված կրթմանը եւ համայնքների ձեւավորմանը: Այդ նպատակով ՀԱՄ-ը ստեղծել է Հոգեւոր հանձնախումբ, որն էլ մայրաքաղաք Երեւանում եւ ՀՀ մարզերում ընտրել է ապագա քրմերի թեկնածուներ: Հանձնախումբը գլխավորում է ՀԱՄ առաջնորդ Արմեն Ավետիսյանը, եւ հոգեւոր ոլորտի պատասխանատուների ավելի քան 1 տարվա գործունեությունը շուտով կտա արդյունքներ եւ առաջիկայում կընտրվեն Հայոց հավատի նոր քրմեր:

Այս ընթացքում կատարվել են նաեւ պատմա-գիտական եւ հոգեւոր-իմաստասիրական ուսումնասիրություններ («Լուսանցք»-ը հաճախ է հրապարակել այդ նյութերը), եւ առաջին անգամ հրապարակվում է հայ արիների 1-տարյա տոնացույցը, որը նույնպես առաջին անգամ ներառել է բոլոր Հայ Աստվածներին նվիրված տոները, նաեւ մինչ այժմ նշված տոնակատարությունները:

Իհարկե, ուսումնասիրությունները դեռ շարունակվում են, եւ տոների օրերը կարող են դեռ մասնակի փոփոխությունների ենթարկվել: Դժվար է վերականգնման գործընթացը, քանզի 301թ. խաղաղասիրություն եւ համբերություն քարոզող քրիստոնյա ներխուժարարներն ավերել եւ ոչնչացրել են գրեթե ամեն բան...


Հետագայում «Լուսանցք»-ի էջերում եւ www.hayary.org կայքէջում առավել մանրամասն կպարզաբանվեն տոները, օրերը (նաեւ շարժական տոներ կան) եւ այն իմաստները, որ դրված են տոների հիմքում: Այժմ դրանք ներկայացվում են հակիրճ: Հաջորդ տարի հայ արիները կտոնեն այս տոնացույցով:


1. Հունվարի 1 - Մեծն հայորդի Գարեգին Նժդեհի ծնունդը (ծնվ. 1886թ. հունվարի 1-ին – մահ.՝ 1955թ. դեկտեմբերի 21-ին)


Հայ արիները Գարեգին Տեր-Հարությունյանին (Նժդեհ) ընդունում են որպես Հայոց ազգային գաղափարախոսության եւ հավատի համակարգային վերականգնող, ռազմական հմուտ զորավար ու նվիրյալ ազգային գործիչ, ով Հայոց ռազմի ու զորության Աստված Վահագնին ապավինելով, իր կյանքով ու գործունեությամբ նահատակվեց եւ անմահացավ՝ հանգրվանելով Հայոց Մեծերի շարքում...


Նժդեհը հայ արիների համար ոչ միայն Արորդի է, ում հոգին այսօր էլ պայքարում է վասն հայենյաց, այլեւ, ըստ Հայոց Դիցակարգի, Մարդ-Աստված է՝ Աստվածամարդ՝ Երկրային Աստված՝ ով երդվեց Վահագնի աջի վրա եւ ապրեց Վահագնականչով...


2. Հունվարի 14 - Հայ ցեղակրոնի եւ Ցեղակրոնության օրը


Գարեգին Նժդեհի ստեղծած Ցեղակրոն ուսմունքը Հայ Ցեղամարդու, իրապես Հայ Տեսակի արարման տեսություն է՝ հիմնված Հայոց հավիտենարժեք հասկացությունների վրա:


(Գարեգին Նժդեհի մասունքները վերաթաղված են (1983թ.) Սյունիքի Խուստուփ լեռան լանջին, Կապանի՝ Նժդեհի անվան հուշահամալիրում եւ Եղեգնաձորի Սպիտակավոր վանքի բակում: Այս սրբավայրեր ամենամյա ուխտագնացություններ են լինում՝ հունիսի 17-ին դեպի Սպիտակավոր վանք, հոկտեմբերի 7-ին՝ դեպի Խուստուփ եւ Կապան):


Յուրաքանչյուր տոն նորոգումի խորհուրդ ունի եւ վերածնում-վերանորոգում-վերականգնում է կապը Տիեզերական Իրականության եւ Օրինաչափությունների հետ: Բնական ազգերի համար ծիսական տոները կյանքի անբաժան մաս են կազմում:


3. Փետրվարի 13 - Տրնդեզ - Տիառն ընդ առաջի տոն, Տերն ընդ առաջ՝ Տիրոջն առաջ գնալու տոն


Կրակներ վառելը, Տրնդեզ անելը՝ խորհուրդ ունեցող կրակ վառելը (կրակե դեզ վառելը)՝ Երկնքի Արէգակի Երկրային Արտացոլանքի խորհուրդն է նախանշում, եւ Արէգակը (Արական ու Է(Ի)գական Ակունքը)՝ որպես Երկրային Կյանքի Պահապան-Ակունք է փառաբանվում: Սա է պատճառը, որ արի մարդիկ հաճախ Տերն ընդ առաջը նաեւ որպես Տրնդեզ են նշում:


Իրապես փառաբանվում է Տիեզերքի Տերը՝ Արարիչը, Ամենայն Ստեղծին՝ Ամենայն Ակունքի Արարողը, Ում արարած մարդիկ Արէգակի խորհուրդ կրակներով ընդառաջ են գնում Նրան՝ իրենց սերն ու երախտագիտությունը հայտնելով, Երկրային Գարնան (Կյանքի) Վերածննդի սպասումով...


4. Մարտի 1-ին - Աստվածահայր Արայի հրաշագործության տոն


Հայ Արա - Աստվածահայր, Հայ Տեսակի Հայր Աստված - Գերագույն Աստված:


Երկրում Մարտի 1-ը նախանշում է գարնան այցը, որը ձմռան քնից պետք է արթնացնի երկրային նիրհած բնությունը: Եվ Հայր Արան, Ով Իր Աստվածային Գործառույթով Երկնի ու Երկրի Հայկական Աշխարհների Հայրն է, հետեւում եւ հայ արիներին է պարգեւում Բնության Զարթոնքը:


Ձմեռը բնության մեջ նախանշում է հարաբերական մահ, իսկ Հայ Արան Իր Աստվածային Զորությամբ ապահովում է գարնան գալուստը, որը բնության մեջ հարաբերական կյանքն է նախանշում:


5. Մարտի 21 - Հայարիական Նոր Տարվա տոն եւ Հայոց ռազմի ու զորության Աստված Վահագնի վերածննդի օր


Այս երկուսը միախառնվում են, քանզի Փետրվարի 13-ի՝ Տիեզերքի Տիրոջն առաջ գնալու եւ Մարտի 1-ի՝ Աստվածահայր Արայի հրաշագործության տոներից հետո, երբ այլեւս գործի է դրված Տիեզերակարգը: Վահագն Աստվածը կռիվ է տալիս Չարի Վիշապի հետ՝ Երկրում, որն այսօր դեռ Տիեզերական եւ Երկրային Չարիների տիրույթում է, Տիեզերքի Արարչի եւ Հայր Արայի որոշումները հաստատելու համար:


Եվ Արի Հայերը ու բոլոր Արիները Վահագն Աստծո վիշապաքաղության, վիշապասանձության շնորիհիվ, Տիեզերքի Արարչի եւ Հայր Արայի կամքով տոնում են իրենց Նոր Տարին՝ Ամանորը, որը բնական զարգացումներով լինում է Մարտի 21-ին, իրապես՝ Արեգ ամսվա Արեգ օրը...


Այդ օրը հայ արիները զարդարում են տոնական ծառը՝ տոնածառը (ծառզարդար) եւ (Բ)Արի Վահագնի եւ Չարի Վիշապի ահեղ մարտի հուր-բոցերի ներքո փառաբանում են Վահագն Աստծո հաղթանակը՝ որպես երկնի ու երկրի երկունք, որից հետո Վահագնի վերածնունդը նախանշում է Բնության Նոր Կյանքը՝ Նոր Տարին...


Իսկ կրակի վրայով թռչելը նաեւ հաջորդ՝ վերածնված գարուն մտնելն է նախանշում, ինչպեսեւ՝ Վահագն Աստծո հետ Վիշապի արձակած կրակների դեմ մարտնչելը՝ Վահագնին Երկնային Արէգակի արտացոլանք Երկրային Կրակով աջակցելը...


Այդ օրը նոր ամուսնական զույգերը, նաեւ հղի կանայք կրակի դեզի վրայով թռչելիս Մայր Անահիտին են դիմում՝ գալիք Զատիկի տոնին բազմազավակ ընտանիք եւ բարի ազատում ստանալու ակնկալությամբ:


6. Ապրիլի վերջին շաբաթվա մեջ - Զատիկի տոն, որը նշվում է նաեւ Մայր Անահիտի հրաշագործության տոն


Մայր Անահիտ - Աստվածամայր - Հայ Տեսակի Մայր Աստվածուհի:


Մարտի 21-ից՝ գարնան վերածննդից հետո, գարնանային օրահավասարին՝ Լուսնի լրման՝ լիալուսնի օրը հայ արիներն արդեն նշում են բնության մեջ գարնանային զատումի՝ բնության գունագեղ բաժանումների (երբ ամեն բան առանձնանում է իր գույնով եւ համուհոտով), բերքատվության եւ ամենայն բերրրիության տոնը, քանզի Մայր Անահիտն Իր Աստվածային Գործառույթով նաեւ մայրությունն ու բերրիությունն է ապահովում:


Եվ այդ օրը բազմագույն ներկված ձվերով ձվախաղը գարնան գույների զատումը՝ Զատիկն է նախանշում եւ Մայր Անահիտը հովանավորում է հայարի օջախներում բազմազավակությունը, հաջող ծնելիությունն ու մայրությունը, հայոց արտերում ու այգիներում բերքատվություն-բերրիությունը...


7. Մայիսի առաջին շաբաթվա մեջ - Հայոց հյուրընկալության Աստված Վանատուրի տոնը


Մարտի 21-ի՝ Ամանորի եւ Ապրիլի 26-ի՝ Զատիկի տոներից հետո, երբ գարունը արդեն բերք ու բարիքի եւ բնական ընթացքի ու ամռան սպասման մեջ է, հայ արիները հյուրընկալ դռները բաց փառաբանում են Վանատուր Աստծուն, որ հայ օջախները միշտ հյուրընկալ պահի եւ Հայաստան աշխարհը լի ու առատ դարձնի...


8. Հունիսի 22 - Հայոց ողջախոհության Նանե Աստվածուհու տոն


Հայ արիների հյուրընկալության, լի-առատության եւ Վարդավառ-սիրո տոնի միջեւ նշվում է ողջախոհության Աստվածուհու տոնը եւ հայ արիները փառաբանում են Նանե Աստվածուհուն՝ ակնկալելով որ Նա իր ողջախոհությամբ կօգնի նաեւ տարվա հաջորդ կեսն անցկացնել առավել կազմակերպված եւ նպատակային, նաեւ գալիք ձմռանը դիմակայելու պատրաստ:


Այդ օրը նաեւ ամառային արեւադարձի օրն է եւ մարդիկ ողջախոհության Աստվածուհուն փառաբանում են Բնական Կարգի պահպանման եւ բնության բարիքներով մարդկանց ապահովելու համար:


9. Հուլիսի 27 – Վարդավառի տոն, որը նշվում է նաեւ որպես սիրո Աստղիկ Աստվածուհու տոն


Վարդ՝ Վ-Արդ նշանակում է Գերագույն-Վերին Սերումի Խորհուրդ, Գերագույն Սիրո Խորհուրդ: Վարդավառը նախաշնում է Գերագույն Սիրո խորհրդով վառվել-խանդավառվելը, օծվելը: Այդ օրը հայ արիները միմյանց նաեւ ջրում են՝ ջրոցի խաղալով, քանզի ջուրը նախանշում է մաքրություն, ջրվելը՝ մաքրվել, իսկ Սիրո Գերագույն Խորհրդի կրող եւ պահապան Աստղիկ Աստվածուհուն (ուրեմնեւ՝ յուրաքանչյուրն իր սիրուն) ընդառաջ գնալու համար կատարվում է ջրով մաքրվելու-օծվելու արարողություն:  


10. Օգոստոսի 11 – Նավասարդի տոն, որը նշվում է նաեւ Հայկ Նահապետի՝ Բելի դեմ տարած հաղթանակի օր


Հայ Նահապետն այդ օրը, աշնանային արեւադարձից 40 օր առաջ հաղթեց Արարատը նենգորեն նվաճած Տիտանյան Բելին եւ վերատիրեց Հայոց Աշխարհն ու հայությանը բերեց ազատ կյանք: Եվ իզուր չէ, որ եղավ մի ժամանակահատված, երբ օգոստոսի 11-ը եւս նշվում էր որպես Նոր Տարի՝ Նոր Կյանքի օր... Հայկ Նահապետը Հայոց Դիցակարգի համաձայն Մարդ-Աստված է՝ Աստվածամարդ՝ Երկրային Աստված, ով խոսել է Հայ Աստվածների հետ, անգամ կատարել Աստվածային Առաջադրանքներ...


Օգոստոսի 11-ը հին Նավասարդ ամիսն է: Նավ-Աս-Արդ՝ ուժականության-զորության խորհրդի հաստատում: Նավասարդյան խաղերն էլ առավելապես զորախաղեր են եղել, որի ժամանակ Հայկյան զինվորի պատվավոր կոչում է տրվել:  


11. Սեպտեմբերի 23 - Նախնյաց տոն


Տոնը նշվում է աշնանային գիշերահավասարին, եւ այդ օրը հայ արիները հիշում են են բոլոր նախնիներին՝ դրանով իրենց մեջ նորոգելով հավերժության ընթացքը, հայ տեսակի առաքելությունն եւ շարունակականությունը նախնյաց հետ փառաբանելով:


Այդ օրը հայ արիները շփվում են նախնյաց բոլոր հոգիների հետ:


12. Հոկտեմբերի  2-րդ կեսին - Հայոց իմաստության Աստված Տիրի տոն


Նախնյաց նվիրված տոնակատարությունը եւ նախնիների հոգիների հետ շփվելը վերաիմաստավորվելու է մղում հայարիներին, եւ նրանք դիմում ու փառաբանում են Տիր Աստծուն՝ Նախնյաց հոգիների հետ նորոգած կապն ու կյանքը Աստվածային Իմաստնությամբ պատելու եւ պահպանելու համար: Նաեւ մարդկանց եւ հոգիների Հայկական Աշխարհների կապը մշտառկա պահելու համար:


Տիր Աստվածը նաեւ գիտության եւ դպրության, գիր-գրականության, արվեստի ու արհեստների, հայոց մշակույթի եւ ավանդույթ-սովորույթների պահապան Աստվածն է, որի համար այդ օրը Նրան փառաբանում եւ Նրա տոնը նշում են բազմաթիվ ասպարեզների ազգային շերտեր:  


13. Նոյեմբերի առաջին շաբաթվա մեջ - Հայ Տեսակի Արարման տոն


Այդ օրը հայերը փառաբանում են Տիեզերքի Արարչին՝ Հայ տեսակի Արարման համար եւ նվիրվածությունն են հայտնում Արարչին: Տիեզերաաշխարհներում Հայ Աստվածների, Հայ Հոգի-Ոգիների եւ Հայ Մարդկանց Արարումը Արարչի Կամքի եւ Սիրո Արգասիք է, եւ հայերը, փառաբանելով Տիեզերքի Միակ Տիրոջը՝ հավաստում են հավատարիմ մնալ Տիեզերակարգին եւ Հայ Տեսակի Առաքելությանը:


Հայերը փառաբանում են Արարչին՝ նաեւ Հայ Աստվածներ եւ Հայկական Տիեզերաաշխարհներ պարգեւելու, Արարչական Գենով Օծելու համար:


14. Դեկտեմբերի 22 - Հայոց արդարադատության Աստված Միհրի տոնը


Այդ օրը ձմեռային արեւադարձի օրն է նաեւ, ու այս բնական կարգի վերահաստատումից պաշտվել է նաեւ որպես լույսի ու ջերմության Աստված (Արեգակ-Աստված):


Հայ Տեսակի Արարման տոնից հետո հայ արիները ձմեռային արեւադարձի օրը փառաբանում են Միհր Աստծուն՝ Տիեզերական արդարության եւ իրավունքի վերահաստատման ակնկալիքով, Հայ Տեսակի Առաքելության վերաիմաստավորման համար՝ Երկիր մոլորակում եւ Տիեզեաաշխարհներում:


(Հայ արիները դեկտեմբերի 15-ին նշում են Հայ Արիական Միաբանության ստեղծման օրը (1993թ.), որը համարում են Հայ Տեսակի Արիական (Արարչական) Որակների վերականգնման օր):


ՀԱՄ  Հոգեւոր  հանձնախումբ


* * *


2011թ.  դեկտեմբերի 15-ին լրացավ  Հայ Արիական Միաբանության 18-ամյակը


ՀԱՄ Գերագույն Խորհուրդը (ԳԽ) շնորհավորում է կառույցի  հիմնական, համակիր եւ օժանդակ հազարավոր անդամներին՝ հերթական հոբելյանի կապակցությամբ: Հայ Արիական Միաբանությունը հիմնադրվել է ՀՀ Աբովյան քաղաքում 1993թ. դեկտեմբերի 15-ին: Այսօր ՀԱՄ-ը կազմակերպական կառույցներ ունի Հայաստանի մայրաքաղաք Երեւանում եւ հանրապետության բոլոր մարզերում, նաեւ Արցախում, Ջավախքում եւ Սփյուռքում:


Դեկտեմբերի 18-ին Հայ Արիական Միաբանության գլխավոր գրասենյակում տեղի ունեցավ տոնական միջոցառում եւ ՀԱՄ առաջնորդ Արմեն Ավետիսյանը ներկայացրեց հայ արիների 18-ամյա գործունեությունը: Նա անդրադարձավ ինչպես Հայաստանի անկախացման, երկրի սահմանների պաշտպանության եւ Արցախի ազատագրման տարիների, այնպես էլ անկախ Հայաստանի ու Արցախի հռչակումից հետո ու այսօր էլ շարունակվող ՀԱՄ գործունեությանը:


ՀԱՄ առաջնորդը ներկայացրեց նաեւ առանձին ոլորտներում ՀԱՄ աշխատանքներն ու հաջողությունները, որոնք նպաստել են Հայ Արիական Միաբանության նաեւ միջազգային ճանաչմանը: Կարեւորեց հատկապես քաղաքական ու հանրային կյանքում ձեռնարկած՝ երկրում հայ ազգայնականության դիրքերն ամրապնդած, արիադավան-հեթանոսական հավատի եւ Հայ Աստվածների պաշտամունքի վերահաստատմանն ուղղված եւ Հայաստանի ու Սփյուռքի հայ արիական-ազգայնականության շուրջ համախմբված ուժերի եւ անհատների միավորմանն ուղղորդած քայլերը:


Այնուհետեւ քաղաքամայր Երեւանի եւ ՀՀ մարզերի ներկայացուցիչների հետ ՀԱՄ ԳԽ անդամները մեկնեցին Կարմիր բլուր եւ ՀԱՄ Հոգեւոր հանձնախմբի քրմի թեկնածուները ծիսական արարողություն կատարեցին՝ Տիեզերքի Արարչին, Հայ Աստվածներին եւ Հայ Արի Տեսակին փառաբանելով: Հայ Արիները Հայաստանին ու հայությանը վերամիավորում եւ հաղթական վերազարթոնք մաղթեցին:


Միացյալ Հայաստանի վերակերտմանը հասնելու ծիսական արարողություն եղավ նաեւ Հայոց ռազմի ու զորության Աստված Վահագնի արձանի մոտ: Հայ արիների մի խումբ էլ Հայկ Նահապետի արձանի մոտ քրմական ծիսական արարողություն կատարեց հայության համախմբման եւ վերջնական հաղթանակի համար:


Փա՜ռք Տիեզերքի Արարչին, Հայ Աստվածներին եւ Հայությանը:


Հայ Արիական Միաբանության Գերագույն Խորհուրդ - 18.12.2011թ.


*  *  *


Հայ Արիական Միաբանության պաշտոնական կայքը տրամադրում է գովազդային վահանակի տեղ:


Ցանկացողները կարող են զանգահարել հետեւյալ հեռախոսահամարով՝ (0.10) 52-38-75, կամ գրել hayaryan@gmail.com էլ.հասցեով:


Ի դեպ, ՀԱՄ կայքը google-ի ռեյտինգային համակարգում ստացել է 6 բալ, որը բավականին բարձր ցուցանիշ է: Կայքը եռալեզու է եւ ունի այցելուներ շուրջ 150 երկրից: Այնպես որ, տեղադրե՛ք Ձեր գովազդը եւ մի՛շտ մնացեք Ձեր բարձունքին մե՛ր օգնությամբ:


www.hayary.org-ի  համակարգող


«Լուսանցք» թիվ 45 (221), 2011թ.
 

Saturday, December 24, 2011

ՀԱՏՎԱԾ ՄԱՍՈՆՆԵՐԻ ՈՒ ՍԻՈՆԻԶՄԻ ՆՊԱՏԱԿՆԵՐԻՑ ՈՒ ՆԱԽԱՁԵՌՆՈՒԹՅՈՒՆՆԵՐԻՑ

http://www.hayary.org/index.php?option=com_content&task=view&id=2300&Itemid=56
Գրել է ՀԱՄ   
23-12-2011

Կասկած չկա սիոնիզմի ու մասոնականության հարաբերակցության մասին: Սատանայապաշտության ու սիոնիզմի միջեւ առկա կապի վկայությունն են խորհրդանիշերը, սատանայապաշտության ու սիոնիզմի միջեւ ընդհանուր ավանդույթներն ու սովորույթները:



Բացի հավատամքից, գործողություններից ու սիմվոլներից, սատանայապաշտները մյուսներից տաբրեվող արտաքին ունեն եւ կարելի է հեշտությամբ նրանց տարբերել հասարակության մյուս անդամներից. օրինակ՝ տարօրինակ է նրանց մազերի կտրվածքի ձեւը: Նրանք մեծամասնությամբ ածելիով սափրում են իրենց հոնքերը կամ այն ձեւավորում դեպի վեր, շպարի գույնը հաճախ սեւ, մանուշակագույն ու ալ կարմիր երանգներով է, մարմնի մաշկի վրա դաջում են պատկերներ, այդ թվում՝ գանգ, սատանայական դեմքեր ու սիմվոլներ, նրանց հագուստները կաշվից են ու եղջերվենուց (զամշից) եւ մեծավ մասամբ սեւ ու կարմիր գույնի, եւ հագնում են երկարաճիտ  կաշվե կոշիկներ, որոնք հաճախ զարդարված են  մետաղներով: Տվյալ աղանդի հետ կապ ունեցող մարդիկ, ինչպիսին են մասոնները, օգտագործում են նաեւ վարքային որոշակի նշաններ ու սիմվոլներ՝ այդ աղանդի հետ իրենց զորակցությունը հայտնելու նպատակով: Այդ նշաններից մեկն է սատանայի ձեռքի նշանը (կամ իտալերենում Քրոնոթի), որը նշանակում է սատանայի իշխանություն: Այս համաշխարհային նշանը քաղաքագետների, անվանի մարդկանց եւ «հեւիմեթալ» խմբերի կողմից կիրառվում է սատանայական ուժերին հավատարմություն հայտնելու նպատակով  եւ տեսողական նշանը «սատանայի ողջույնի» իմաստով է: 
Արդի սատանայապաշտությունը, միջազգային մասոնականությունն ու սիոնիզմը 

Հետազոտողները սատանայապաշտության ի հայտ գալու հիմքում 5 գործոններ են նշում. հունական փիլիսոփայությունը, բողոքականությունը (կրոնական բարեփոխումը), սատանայի վերաբերյալ հրեական  իմացաբանությունը, ժամանակակից արեւմուտքում բարոյալքությունն ու նիհիլիստական փիլիսոփայական դպրոցների ի հայտ գալը, ռոմանս-օրյենտացիան (Romance-orientation)՝ որպես առասպելամետության կեղծ պատճեն իսլամական աշխարհում ու արեւելյան ծիսակարգերում՝ հերոսի գոյության պահանջարկից բխող վակուումին ի պատասխան: Սրանք արեւմտյան մշակույթում առկա 5 գործոններն են, որոնք հող են պատրաստել տվյալ մշակույթը կրող երկրներում սատանայապաշտության ծագման ու տարածման համար: «Հեւիմեթալ» խմբերի կողմից կիրառվում է սատանայական ուժերին հավատարմություն հայտնելու նպատակով  եւ տեսողական նշանը «սատանայի ողջույնի» իմաստով է: 
Մի կողմից միջազգային սիոնիզմն ապավինելով իր մեծ կապիտալիստներին եւ ծախսելով խոշոր գումարներ, նախաձեռնում է նման հոսանքների ստեղծումը եւ շարունակ միտումնավոր փորձում, որպեսզի հրեական ծիսակարգերում առկա սիմվոլներն ու ծեսերը տարածի այդ աղանդներում, որպեսզի նրանց վերահսկման շղթան իր ձեռքում պահելուց բացի, շարունակ իրենից սահմռկեցուցիչ ու պատկառազդու կերպար ստեղծի համաշխարհային մտածողության մեջ: Իհարկե, սիոնիստների վարքագիծը, որը վերածվել է հրեական հասարակության սրտում յուրահատուկ ու ներդաշնակ կորիզի, ոչ միշտ է եղել ողջ հրեաների կողմից ընդունված եւ դրա արմատները հասնում են հարստության ու ուժի համաշխարհային կենտրոններ:
Զոր օրինակ, հոսանքներից մեկը, որը հրեաների կողմից քաղաքական ֆորմատով է վերարտադրվել, մասոնական հոսանքն է: Թեպետ մասոնականության սկզբնական ձեւը մի արհեստակցական ու տեխնիկական գաղտնի կազմակերպություն էր ճարտարապետների շրջանակներում, սակայն հետագայում այն շահագործվեց սիոնիստական շրջանակներին հարող կապիտալիստների ու գաղտնի ուժերի կողմից եւ վերածվեց մի քաղաքական ու մշակութային հոսանքի, որն իրեն աջակցող ու հովանավորող նյութապաշտ ու բռնատիրական շրջանակների շահերին համապատասխան, տարածվեց աշխարհով մեկ: 
Քանի որ կասկած չկա սիոնիզմի ու մասոնականության հարաբերակցության մասին, սատանայապաշտության ու սիոնիզմի միջեւ առկա կապի վկայությունն են խորհրդանիշերը, սատանայապաշտության ու սիոնիզմի միջեւ ընդհանուր ավանդույթներն ու սովորույթները: Զոր օրինակ, տվյալ հոսանքների կարեւոր ու գլխավոր ընդհանրությունը, դա հավատուրացությունն (աթեիզմն) ու կրոնական հավատքի դեմ պայքարն է: Այլ ընդհանրություններից կարելի է մատնանշել գաղտնի ու ցանցային աշխատանքները, երկու կազմավորումներում ուժեղ սանթրալիզմը, կազմակերպությունից դուրս եկած անհատների նկատմամբ վճռական վերաբերմունքը եւ նրանց ֆիզիկապես վերացնելը, խմբային միջոցառումների ժամանակ անհատների կողմից սեռական բնույթի ծեսերն ու ոչ նորմալ ու ոչ բնականոն վարքի դրսեւորումը: 

Սատանիզմի ու հրեականության ընդհանրությունները
 
Հրեական կրոնական ու հավատամքի մասին տեքստերում  հորինված ծեսերից ոմանք հիմնական գործոն են համարվել սատանայապաշտության փիլիսոփայության ու մշակույթի ապականված դավանանքի ստեղծման համար: Սատանայապաշտության ձեւավորման հարցում հրեական ու սիոնիստների ծիսակարգի դերակատարության առումով ուշագրավ են հետեւյալ մի քանի կետերը.
1. Հրեական ու եբրայական ուսմունքի համաձայն, սատանան ոչ թե չար էակ է, այլ մի ծառայող հրեշտակ՝ մարդկանց փորձելու համար: (Հրեականության դրական տեսակետը սատանայի նկատմամբ)
2. Հրեաների Սուրբ Գրքի մի հատվածի հայտնության մեջ եւս մատնանշվել է սատանայապաշտների սուրբ թվին՝ 666-ին եւ այն բնութագրվել որպես գազանի թիվ, որը պետք է հաշվվի: Սատանան ոչ թե չար էակ է, այլ մի ծառայող հրեշտակ՝ մարդկանց փորձելու համար:
3. Կամա-ակամա հրեական տեքստը համարվում է աղբյուր նաեւ քրիստոնյաների համար եւ հրեաների առանձնահատուկ հայացքը սատանայի նկատմամբ մեծ ազդեցություն է ունեցել քրիստոնեության վրա: 
4. Սատանայական ավետարանում եբրայերեն բառերի առկայությունը՝ անգլերենի ու հունարենի հետ համատեղ:
5. Եբրայերեն բառերի դաջումը սատանայապաշտների որոշ սիմվոլներում, ինչպիսին են՝ եբրայերեն բառերը սատանայապաշտության եկեղեցու հոգեւորականի հատուկ գավազանի վրա:
6. Հմայքի ու կախարդանքի ուսմունքի տարածումը համատեղ ե'ւ հրեականության ե'ւ սատանայապաշտության մեջ: 
7. Սատանայապաշտության եկեղեցու եւ մասոնական օթյակների ավանդույթներում ու ծեսերում ընդհանրություններ, այդ թվում՝ սատանայի ողջույնը (քրոնոթի), տարօրինակ դիմակների օգտագործումը ծեսերի կատարման ժամանակ եւ այլն: 
8. Բազում ընդհանրություններ հրեական ծիսակարգի սուֆիզմի դավանանքի (կաբալա) եւ սատանայապաշտության միջեւ, օրինակ՝ երկու ուղղություններում էլ սեռական ծեսերը, պենտագրամ սիմվոլը, որն օգտագործվել է որպես գործիք կաբալիստ կախարդների համար եւ սատանայապաշտության մեջ համարվում է սուրբ խորհրդանիշ:
9. Սատանայապաշտների ու հրեական դավանանքի միջեւ ընդհանուր սիմվոլներից նաեւ կարելի է նշել այծը եւ սիոնիստական վարչակարգի պաշտոնական սիմվոլի, այսինքն՝ դրոշի, կիրառումը այս աթեիստական հոսանքի կողմից: 

Սիոնիստների հետքը հեռուստաալիքների շահագործման ոլորտում
 

Դեպի կրոնական երկրներ մշակութային ներխուժման ընդլայնման նպատակով իրականացրած իր աշխատանքներում, համաշխարհային սիոնիզմը շահագործման է հանձնում նոր հեռուստաալիքներ: 
Այդ ալիքներից մեկն իր գործունեությունն սկսեց ոմն Արամո անունով մի ռուսազգի գործչի տնօրինությամբ եւ զանազան հնարքներ կիրառելով, փորձում է լսարան գրավել, հատկապես երիտասարդների մոտ:
Հեռուստատեսային ոլորտի ակտիվիստները գտնում են, որ անվան կիրառումն այս նոր ալիքների համար մի տեսակ քաղաքական չարաճճիություն էր եւ հեռուստաալիքի իգական սեռի հաղորդավարները եթերի ժամանակ գռեհիկ արտաքինով, որը չի համապատասխանում ցանկացած երկրի դավանանքների անաղարտ մշակույթին, հայտնվում են տեսախցիկի առջեւ, քննադատում կրոնական երկրների աղջիկների առաքինությունը եւ նրանց ուղղորդում դեպի մերկանալն ու երգեցողությունը:
Նմանատիպ նորահիմն հեռուստաալիքները, կառուցելով աշխարհի նորագույն առաջատար ստուդիոներ՝ մինչ օրս բոլորի համար անհայտ ռեսուրսներից հայթայթված գումարներով, կարողացել են տեխնիկական ինքնատիպ հնրավաորությունների կիրառմամբ լիովին տարբեր տեսք ստանալ եւ բարձրացնել տեսողական գրավչությունը հեռուստադիտողի համար:
Այն ինչ ամենից շատ է մտահոգում, հատկապես ողջ աշխարհում կրոնական անաղարտ հոսանքներին ու խմբերին, այն է, որ հեռուստաալիքների բազմազան ու բազմաքանակ լինելով հանդերձ, նման ալիքների աշխատանքն, անկասկած, նախատեսվել է ժողովրդի համար մշակութային ու զվարճանքի ծառայություններից վեր նպատակներով եւ, համաձայն հեռուստատեսային ոլորտի աշխատողների, դրանց գործունեությունը մշակութային ներխուժման այլ տեսակ է համարվում՝ մարդկանց թիրախ դարձնելով, որպեսզի օրինակ վերցնեն այդ ալիքներից:
Այս ալիքների գլխավոր նպատակն է երիտասարդների տգիտությունը կրոնական ու քաղաքական հարցերում: Նրանք ցանկանում են, որ գրավիչ, բայց եւ անբովանդակ ծրագրերով երիտասարդներին հեռու պահել քաղաքական հարցերից ու իրենց կրոնական ինքնությունից:
Այս ալիքների կանխամտածված ու ոչ մաքուր նպատակները, որոնք են՝ անաղարտ ու տեղական ավանդույթներին թիկունք դարձնելը, ընտանիքներից շատերի համար բացահայտվել է հենց սկզբից եւ մարդիկ ջնջելով այդ ալիքներն իրենց հեռուստաալիքների ցանկից, այդ ալիքների ծրագրերը համարել են ընտանիքի հիմքը քանդող բնույթի ծրագրեր: 
Լրատվամիջոցների նկատմամբ իշխանությունը սիոնիզմի կողմից

1896 թ. Պրահայում կայացած համաժողովի ժամանակ հրեա ռաբբի Ռաշուրնը հայտարարեց. «Երբ ոսկու հարցով իշխանությունը մեր առաջին ուժն է համարվում՝ աշխարհին իշխելու միջոցով, մեր երկրորդ գործիքը պետք է լինի համաշխարհային մամուլի նկատմամբ իշխանությունը»:
 
Եւ սա նույն այն խոսքն էր, որ 30 տարի անց Շվեյցարիայի Բալ քաղաքում կայացած  համաշխարհային սիոնիզմի համաշխարհային հասարակության անդրանիկ համաժողովի ժամանակ հնչեց Թեոդոր Հերցելի կողմից: Նա ասաց. «Մեզ այն ժամանակ կհաջողվի հիմնադրել Իսրայելի պետությունը, երբ համաշխարհային հայտարարության միջոցներն ու աշխարհի մամուլն ունենանք մեր իշխանության ներքո»:
Եւ Հերցելի այս հայտարարությունը եւս կատարումն է այն հանձնարարականի դրույթների, որը նշվել է «Հրեական արարողակարգեր (պրատակոլներ)» վերտառությամբ գրքում: Գրքի 12-րդ բաժնում նշվել է.
«Հարկավոր է, որ աշխարհի մամուլը մեր ազդեցության ոլորտում լինի, ինչպես նաեւ հարկավոր է, որ մեր թշնամիները ելք չունենան դեպի համաշխարհային մամուլ, որպեսզի չկարողանան արտահայտեն իրենց կարծիքն ու տեսակետները եւ հարկավոր է, որ հակառակորդների օրաթերթերն ու մամուլը, ցանկացած ազգությունում ու ցեղախմբում, մեր կողմից հավանության արժանանան, որպեսզի հարմար ժամանակներում հնարավորություն ունենանք հեղաշրջում ու խռովք ու խուճապ առաջացնենք»:
Նույն բաժնում, որը համարվել է գաղտնի ու անվտանգության բնույթի հրահանգներ, նշվում է.
«Հարկավոր է, որ ամենուր սփռված հրեաներն ունենան տեղեկատվական բանկ եւ ցանկացած անհատի անհաջող անցյալի տվյալները, որպեսզի եթե որոշ անձանց նկատմամբ թշնամանքով տրամադրվեն, թերթերում հրապարակեն այդ տեղեկությունները եւ իրենց թշնամիներին ստիպեն, որ լռեն»: Նույն բաժնում նշված է. «Համաշխարհային մամուլը սեփական իշխանության տակ ունենալու օգտակարությունն այն է, որ աշխարհի իրական դեպքերի լուրերն ամենից առաջ ստանալու են հրեաները եւ մենք կկարողանանք մեզ հետաքրքրող դեպքերը հաստատել, իսկ մեզ հակառակ իրադարձությունները պահել մեր հսկողության տակ»:
Ուստի սիոնիստների առջեւ առաջխաղացման ու ազդեցության ուղիները բացվելուց ի վեր, սկսվեց հրեաների կողմից աշխատանք՝ աշխարհի լրատվական գործակալությունների, աղբյուրների ու մամուլի վրա իշխանություն տարածելու ուղղությամբ եւ Եւրոպայում, Ռուսաստանում, Ասիայում ու Ամերիկայում սիոնիզմի դրածոներն սկսեցին ակտիվանալ: Հստակ էին նրանց նպատակները. հրեա ազգին տրվի մարդկային, մշակութային, ազնվազարմ ու հնամենի կերպար: Նրանց համար արծարծվի եւ հրապարակվի Ավետյաց երկիր վերադառնալու իրավունքը, նրանց գոյությունը համարվի տեխնիկական ու տնտեսական ոլորտների զարգացման ու առաջադիմության ու առաջընթացի պատճառ, անդուր, զազրելի, աթոռապաշտ ու բռնատեր կերպար ստեղծվի արաբների համար եւ, ի վերջո, հրեաները ներկայացվեն որպես իրավասու կողմ:
Հրեաների ջանքերը 20-րդ դարի առաջինից չորրորդ տասնամյակներում զգալի ազդեցություն չթողեց մարդկանց կարծիքի ու տեսակետների վրա եւ ազգերը շարունակեցին հոռետեսորեն վերաբերվել հրեա ազգի նկատմամբ եւ մշտապես աչքի առաջ ունենալ նրանց հանցագործությունը: Սակայն երկրորդ համաշխարհային պատերազմի բռնկման եւ Հիտլերի կողմից հրեաների կոտորածի հետ մեկտեղ, հրեա ազգի համար ծանր խնդիրների առկայությամբ հանդերձ, առիթներ եւս ստեղծվեցին սիոնիստական քարոզչության համար եւ հրեաների ներկայությունը մամուլի ոլորտում, նրանց ներկայությունը զանազան երկրներում ու տարբեր վայրերում՝ նացիստական Գերմանիայի դեմ պատերազմող երկրների համագործակցությամբ ու համաձայնեցված կարգով, հարմար առիթ ընձեռեց հրեա ազգի թեման արծարծելու համար:
Այդ ժամանակաշրջանում հայտարարչական ու մամուլի միջոցներն ամենուր ողողված էին պատերազմի ու հրեաներին դեպի ողջակիզման վառարաններ քշելու, նացիստների բանտերում նրանց գերեվարության ու հավաքական կախաղան հանելու սարսափելի տեսարանների տխուր պատկերներով, որոնք տպագրվեցին թերթերի էջերում եւ եւրոպական ու ամերիկյան հոծ հասարակությունը տեղեկացվեց նրանց դժվարությունների ու ողբերգությունների մասին, եւ այսպես մի տեսակ դրական ու զգայական զգացմունքներ առաջացան հրեաների նկատմամբ:
Սիոնիստական թաքուն ու բացահայտ ձեռքերը նաեւ բազում պատմություններ գրի առան՝ «հոլոքոստի ողբերգության» կամ Հիտլերի ժամանակաշրջանի սրտաճմլիկ ողբերգությունների մասին եւ ստեղծեցին միջազգային հիմնադրամներ տարբեր պետություններից ու հարուստներից մարդասիրական օգնություններ գանձելու նպատակով, որպեսզի մի կողմից գումարներ հայթայթեն իրենց նպատակների իրագործման համար, մյուս կողմից մարդկային հասարակության զգացմունքները գրավեն դեպի հրեաներ եւ հող պատրաստեն՝ նրանց Պաղեստին գաղթելու, թափառական կյանքի դժվարություններից ձերբազատվելու եւ, ի վերջո, անկախ պետության կազմավորման համար:
Ուստի Հիտլերի կողմից հրեաների վրա հարձակումը, թեպետ բազում վնասներ պատճառեց նրանց, սակայն միաժամանակ կարեւոր արդյունքներ եւս ունեցավ հրեաների համար եւ հանգեցրեց նրանց նկատմամբ եւրոպացիների ու ամերիկացիների ուշադրությանը: 1950-ականներից սկսած հետեւյալ փոփոխությունները գրանցվեցին մարդկային հասարակության մոտ. հրեաների նկատմամբ խղճահարության ձեւավորումը՝ ատելության ու հակակրանքի փոխարեն: Պաղեստինում հրեաների բնակեցման ընդունումը՝ որպես Ավետյաց երկիր եւ օրինական իրավունք: 
Հրեաների հետ համագործակցության ոգու, իսկ պաղեստինցիների նկատմամբ՝ անտարբերության եւ արաբների նկատմամբ՝ ատելության զգացողության ստեղծում... Որն, իրականում, հրեաների նկատմամբ այս դրական զգացմունքները սիոնիստական ցանցի նկատմամբ եւրոպական ու ամերիկյան գաղութատերերի ուշադրության վերջնական արդյունքն էին՝ որպես մի լծակ նրանց նպատակների իրագործման համար: Քանի որ՝ «Այն թերությունը, որը կարժանանա սուլթանի հավանությանը, արվեստ է համարվում»: 

Հրեական գաղտնի կազմակերպությունները
 

1. Մասոնական կազմակերպությունը 
Ինչպես նշվեց, հրեաներն աշխատում էին կուլիսներում եւ նրանց հսկողության տակ էին բոլոր քաղաքական քայլերը: Այս կազմակերպությունը եւս իր աշխատանքներն սկսեց՝ ճարտարապետական տեխնիկաները պահպանելով որպես գաղտնիք: Ապա կապիտալիստների մեծ ազդեցությունից հետո, 1717 թ. այն պաշտոնապես քաղաքական երանգ ստացավ եւ սա լավ առիթ էր այն կապիտալիստների համար, ովքեր կարողացել էին լավագույնս ներթափանցել այդ կազմակերպություն, որպեսզի փոփոխեն դրա էությունը: 
Այդ ազդեցիկ կապիտալիստները ոչ այլ ոք էին, քան այն հրեաները, ովքեր տարիներ արտարժույթի փոխանակմամբ ու առեւտրով հարստություն էին դիզել: Հետզհետե հրեաներն այս կազմակերպությունը բաժանեցին առանձին հանձնախմբերի, որոնք քաղաքագետների, գիտնականների, արվեստագետների, առեւտրականների... ներգրավման հարցում աշխատեն ողջ աշխարհում, որպեսզի այդպիսով կարողանան ամրագրել իրենց ուժն ու ազդեցությունը աշխարհի պետությունների պետականության կառույցի վրա: 
Երկար տարիներ գաղտնի գործունեությունից հետո, հրեաները կարողացան նույն այս կազմակերպության կարողություններին ապավինելով, վերածվել համաշխարհային քաղաքականությունում սարսափազդու ու պատկառելի կերպարի եւ ազդեցիկ դառնալ: Այնպես, որ 1897 թ. այդ կազմակերպության քաղաքականության իրականացնողները բոլոր հրեա ներդրողների ու մտավորականների հետ միասին Եւրոպայում կազմակերպեցին Բալի համաժողովը, որպեսզի բարձրաձայնեն իրենց գաղտնի քաղաքական ուժի մասին: Այս ուղղությունը՝ «սիոնիզմ» անվան տակ արտաքուստ հիմնադրվում էր հրեաների բնակեցման եւ նրանց հայրենիքով ապահովելու նպատակով, սակայն հրեա կապիտալիստների վերջնական նպատակն իրականում այլ էր: Սիոնիզմը նույն այն թաքուն ուժի բացահայտ դրսեւորումն էր, որը տարիներ շարունակ աշխատել էր տիրանալ աշխարհը եւ իշխել դրան: Այս գաղտնի ուժը նրանց համար այնքան վստահություն ներշնչող էր, որ Բալի համաժողովում համարձակորեն հայտարարեցին. «Մինչ հարյուր տարի ողջ աշխարհը լինելու է մեր իշխանության տակ եւ այդ նպատակին հասնելու համար պետք է օգտագործել ցանկացած միջոց»:
Թեպետ սիոնիզմն սկզբում թիրախ էր դարձրել Պաղեստինը, սակայն նրանց վերջնական ցանկությունը ո'չ Պաղեստինն էր ո'չ էլ նույնիսկ Իրաքը, այլեւ՝ առավել վեր ու անհագուրդ նպատակ՝ ողջ աշխարհը...
Այո, սիոնիստները ծրագրավորում ու աշխատում են նույն այս ռազմավարությամբ, որի վկայությունն է Բելֆորյան (1917 թ.) հայտարարության բովանդակությունը: Այդ հայտարարությունում Անգլիայի այդ ժամանակվա արտգործնախարարը Ռոչիլդ անունով մի հրեա կապիտալիստի խոստանում է հրեական պետության կազմավորումը Պաղեստինում (որն այն ժամանակ Օսմանյան կայսրության մաս էր կազմում)... Սիոնիզմը, որի գլխավոր հենակետն այսօր ԱՄՆ-ում է, իր համաշխարհային իշխանության իրականացման գրավականն է համարում այլ ուղղությունների գաղափարների վերահսկումը, խեղաթյուրումն ու ձեւափոխումը, որպեսզի ով ինչ-որ կարգախոսով հանդես գա, այն չհակասի սիոնիզմի ընչասիրական գաղափարներին: Կապիտալիստների քայլերից մեկը, դա քրիստոնեության ուսմունքի վերաձեւակերպումն էր սիոնիզմի գաղափարների մեջ:
ԱՄՆ-ում քրիստոնեական առանձին խմբերում հրեաների Հին Կտակարանային աստվածների ու հրեական սիոնիզմի մշակույթի ներթափանցումն այսօր ձեւավորել է սիոնիստ քրիստոնյա խմբեր, որոնք լիովին հավատում են սիոնիզմի ուսմունքին եւ հզոր ուժ ունեն ԱՄՆ-ի իշխանական ու կուսակցական շրջանակներում:

Սիոնիզմը՝ որպես խռովարարության ուղղություն

Պատմության էջերում չեք գտնի հրեա փոքրամասնությունից ավելի նացիոնալիստ խումբ: Այս խումբը Քրիստոսի հայտնության ժամանակ չընդունեց Նրա ավետած հավատամքը եւ շարունակ իրենց գերադասել է, այդ պատճառով էլ նրանց մոտ առաջացել է ծայրահեղ իշխանասիրությունը: Եւ եթե իշխանության հասնելու նախադրյալներից մեկն ընդհարումն ու հակառակ կողմում հայտնվելը լինի, իր ժամանակակից ուժերի դեմ ընտրել է(علم بغاوت)  խռովարարության եղանակը, հավակնելով, որ ողջ աշխարհում վերահաստատվելու է Դավթի կայսրությունն ու հրեական իշխանությունը: 
Ինչպես գիտենք, 17-րդ դարը վերածննդի կամ եւրոպական հասարակության հեղափոխությունների ու հեղաշրջման դարաշրջանն էր: Այդ ժամանակաշրջանի սկսվելուն զուգահեռ, մահացան որոշակի գաղափարներ եւ ծնվեցին նոր գաղափարներ՝ նոր ռազմավարությամբ:
Այդ ժամանակ հրեաները ճշգրիտ հաշվարկված ու կանոնավոր ծրագրով հող պատրաստեցին կրոնական խնդիրները դատապարտելու եւ դրա դեմ պայքարելու համար եւ հումանիզմի կարգերի իրականացմամբ բոլոր հարցերում քանդեցին կրոնական կապանքները, այդ թվում եւ տնտեսության բնագավառում: Տնտեսության ոլորտի կրոնական շրջանակների քանդումը հանգեցրեց նրան, որ այն վերածվեց մի սանձարձակ տնտեսության, որի նպատակն է առավել շատ հարստության կուտակումը, եւ սա հենց հրեաների ուզածն էր...
Հրեա խռովարար փոքրամասնությունն այս հնարքով կարողացավ համաշխարհային տնտեսության բոլոր սուբյեկտներին ուղղուրդել դեպի առավելագույն հարստության ձեռքբերում, քանի որ համաձայն հումանիզմի սին ուղղության սկզբունքների, մարդու երջանկությունը սահմանվում է առավելագույն հարստության ձեռքբերմամբ եւ առավելագույն հաճույքին ու բարօրությանը հասնելով, եւ ժամանակակից քաղաքակիրթ մարդը ծնվել է կապկի սերնդից, որպեսզի ինչ-որ ժամանակ խրախճանքով ապրի, ապա մահանա...Եւ շատ գեղեցիկ հեռանկար պատկերեց, ըստ որի, գիտության առաջադիմությամբ այլեւս չենք աշխատելու, չենք հիվանդանալու, եւ կգա մի օր, երբ այլեւս չենք մահանալու...
Արեւմուտքի սանձարձակ նոր տնտեսությունը հրեա կապիտալիստների համար այնքան հաճելի էր, որ արագ դրան հարմարվեցին եւ հարստության դիզման մրցույթում առաջ անցան իրենց մրցակիցներից: Հրեա ազնվական գերդաստանները, թեպետ այդ ժամանակահատվածում ազդեցիկ էին քաղաքականության մեջ, սակայն նրանք համաշխարհային քաղաքականության հարթակում ավելի մեծ իշխանության ծարավ էին: Իշխանության հասնելու համար, փողն ազդեցիկ ու հարմար միջոց էր, սակայն նրանք ավելի հարմար գտան, որպեսզի բացահայտ կերպով մուտք չգործեն քաղաքականության ասպարեզ, քանի որ իրենցից գրանցվել էր չար ու գորշ կերպար եւ ազգերի մոտ եւս ժողովրդականություն չէին վայելում: Այսպիսով գաղտնի ու կուլիսներում քաղաքական ուժի ընտրությունը նրանց համար ավելի լավ էր, քանի որ չէր դրդելու որեւէ զգայունություն եւ մարդիկ եւս չէին տեղեկանալու նրանց չարագուշակ նպատակների մասին: Ուստի, ապավինելով իրենց նյութական հնարավորություններին՝ պետություններում ներթափանցելու համար, նախաձեռնեցին գաղտնի կազմակերպությունների ձեւավորումը եւ...

Սիոնիստների տրամադրության տակ գտնվող գործիքներից են՝ 

1. Երաժշտությունը

Սիոնիզմը միջազգային բնույթ ստանալու եւ այլ մշակույթները քանդելու ու խեղաթյուրելու նպատակով, ապավինել է այլ միջոցի, որն է երաժշտությունը: Երաժշտությունը հզոր գործիքներից է, որը զանազան հասարակություններում, հատկապես երիտասարդների մոտ ավելի մեծ տարածում ունի: Իրականում այս դարը դարձել է համաշխարհային երաժշտության դարաշրջան: 
Մարդկանց մեծ մասն ավելի շատ հակված են գնելու համաշխարհային երաժշտության ալբոմները, քան՝ ներքին արտադրանքն ու ալբոմները: Սրա պատճառը եւս բխում է աշխարհում մշակութային իմպերիալիզմին տիրող գաղափարախոսությունից: Այս աշխարհում իշխանատենչ երկրներից արտադրանքի ու մոդայի անցումն սպառող երկրներ հանգեցնում է պահանջարկի ու առաջարկի հատուկ ձեւաչափերի տարածմանը, որոնք միմիայն իշխանատենչ երկրների հակաարժեքներն են գովազդում: Այս ռազմավարությունում մարտահրավեր է նետվում երկրների ազգային ու տեղական մշակույթին ու այն արտադրանքին, որն արտադրվում է այդ հիմքով եւ հաճախ եւս իշխանատենչ երկրների մշակույթն է, որ փոխարինում է այլ երկրների ազգային մշակույթները: 

Երաժշտության առանձին ոճերը, որոնք ներկա դրությամբ մեծավ մասամբ հասարակություններում հայտնի են՝ որպես համաշխարհայնացված ոճեր, հետեւյալն են՝ ռափ, մեթալ, ռոք եւ այլն: Այս ոճերը հաճախ ծնվել են՝ որպես բողոք իշխանատենչ երկրներին տիրող քաոսին: Սակայն, ի վերջո, իշխանության ու ուժի տերերն իրենց հսկողության տակ վերցնելով այդ ոճերի աստղերին, տվյալ երաժշտությունները դարձրին միջոց՝ իրենց իշխանատենչ նպատակների համար: Երաժշտության նոր ոճերը, որոնք տարածվել են ղեկավարվելով միջազգային սիոնիզմի կողմից եւ երկրների ազգային ինքնությունը քանդելու նպատակով,  ինչպես նաեւ ծառայում սատանայապաշտության, բարոյալքության ու կախվածության տարածմանն, իրականում բոլորը սիոնիստների հնարածներից են:
 
Վերջերս սիոնիստ կապիտալիստ «Ռոբերտ Մերդոխը» ցանկացել է գնել արաբական աշխարհում երաժշտական ամենահայտնի ալիքը՝ «Ռոթանան»: Հարկ է նշել, որ Ռոթանա ընկերությունը, որն սկզբում միայն մի երաժշտական ալիք էր, այժմ բացել է նաեւ 5 վավերագրական եւ այլ տեսաֆիլմերի ալիք, եւ թեպետ ընդամենը երկու տարի է անցնում նրա գործունեության սկզբից, սակայն համարվում է արաբական աշխարհում ամենաշատ հեռուստադիտողն ու ամենաշատ արտադրանքն ունեցող ալիքներից մեկը:
2. Ռադիո

Սիոնիզմի հոսանքն աշխարհի որոշ երկրներում հիմնադրել է հրեական ռադիոալիքներ: Օրինակ երկու հրեական ռադիոներ ունեն Բրազիլիայում՝ եբրայերեն ու բրազիլերեն լեզուներով, իսկ Օրոգվայում աշխատում է մեկ հրեական ռադիո: 
Իսրայելում ռադիո Իսրայելը՝ «Սիոնի ձայնը», տարբեր լեզուներով եթեր է հեռարձակվում եւ արդարացված ծածկույթով ուղղորդում աշխարհի հրեաներին: Այս ամենից բացի, սիոնիստներն իրենց իշխանության տակ ունեն նաեւ ԱՄՆ-ի կարեւորագույն ռադիոկայանը՝ «Ամերիկայի ձայնը»: Հրեա Ռոբերտ Գոլդմանը, որը ղեկավարում է այդ ռադիոյի լուրերի բաժինը, ԱՄՆ-ի հրեաների միության տնօրենների խորհրդի անդամ է:
3. Համացանց

Ինչպես գիտենք, համացանցի ուղեղը գտնվում է ԱՄՆ-ում, որն անվճար տրամադրել է ողջ աշխարհի բնակչությանը: Քանի որ այն հասանելի է բոլորի համար, ներկա ժամանակաշրջանում հնարավոր է դարձնում, որպեսզի ստեղծելով բլոգներ եւ կայքեր, մուտք գործել քաղաքական ու գաղափարախոսական կապերի ոլորտ, որպեսզի իրականացնի իր տերերի կազմակերպված նպատակները: Հատկանշական է, որ հայտնի որոնողական համակարգերից շատերը, այդ թվում՝ yahoo-ն, google-ը, միջազգային սիոնիզմի տրամադրության ու հսկողության տակ են: 
Սիոնիստներն այս ոլորտ են ներգրավել ամենահմուտ ծրագրավորողներին ու համակարգչային խաղեր պատրաստողներին, ինչպես նաեւ գնել  են ամենահայտնի ու ամենաարդյունավետ որոնող համակարգերը: Օրինակ, եթե դուք աշխարհի ցանկացած կետից էլեկտրոնային նամակ ուղարկեք ձեր ընկերոջը, այդ նամակն առաջին հերթին գնում է ԱՄՆ-ի Ջորջիա, ապա վերադառնում եւ ձեր ընկերն այն ստանում է: Եւ սա անվտանգության առումով վտանգավոր է թվում: Թեեւ ԱՄՆ-ում այլեւս ոչ մեկի համար դա գաղտնիք չէ, որ վերահսկվում են իրենց ողջ էլեկտրոնային նամակները, փոստային փաթեթներն ու հեռախոսազրույցները: 
4. Կինո

Այսօր կարելի է նկատել կրքամոլության, նյութապաշտության եւ բռնության հետքը նաեւ ընտանեկան տեսաֆիլմերում, նույնիսկ՝ հատուկ երեխաների համար նախատեսված ստեղծագործություններում: Իրականում միջազգային սիոնիզմը կինոյի բնագավառում տարածելով հակաարժեքները, անբարոյականությունը, բռնությունն ու նյութապաշտությունը, փորձում է աշխարհի բնակչությանն առաջնորդել դեպի տգիտություն ու առօրեականություն, եւ բոլոր այս տարբերակներում միայն մտածում է սեփական տնտեսական ու քաղաքական շահերի մասին: 
Միջազգային սիոնիզմի ռազմավարությունը չի սահմանափակվում միմիայն սիոնիզմի ու Իսրայելի կերպարի արդարացի դրսեւորելու ուղղությամբ, այլեւ ներառում է նաեւ այն ֆիլմերը, որոնք ծառայում են կրոնական ինքնության ոչնչացմանն ու մարդկանց կյանքում կրոնի գործոնի թուլացմանը: Հիմնականում մշակութային մարտահրավերների այն մասը, որոնց հետ առնչվում ենք աշխարհում, վերցված են այս արդյունաբերությունից ու արվեստի տեսակից, որի արդյունքն էլ անգիտակցաբար հոգեբանական պատերազմն է, որն իրականանում է սիոնիստական նպատակների ուղղությամբ: Եւ սա փաստ է: 
Իրականում ԱՄՆ-ի կինոյի շուրջ 90 տոկոսը, կամ նույն ինքը Հոլիվուդը, հրեական-սիոնիստական է: Հոլիվուդի կինոարտադրության մեջ փնտրտուքով կարելի է այսպիսի կարեւոր եզրահանգում կատարել, որ ԱՄՆ-ում կինոարդյունաբերության տերերը, այսինքն՝ հրեաները, մի կողմից փորձում են ավելի շատ տարածել բարոյալքությունն ու անբարոյականությունը, իսկ մյուս կողմից՝ մարդկության աչքին որպես ահաբեկիչներ ներկայացնել ազատատենչներին, եւ այն ինչ առավել կարեւոր է՝ ցուցադրել սիմվոլներ ու խորհրդանիշեր հալածյալ ու թափառական հրեաներից, ովքեր միմիայն մարդկության փրկության մասին են մտածում: Այդ խորհրդանիշերը կարելի է հեշտությամբ գտնել հոլիվուդյան ֆիլմերում եւ նույնիսկ Դիսնեյ ընկերության անիմացիոն տեսանյութերում: Հայտնի անիմացիոն ֆիլմերից է «Դամբոն՝ թռչող փիղը», որտեղ Դամբոյի մայրը գլխին ունի հրեական թասակ, ինչպես նաեւ Դամբոն կրկեսում ծածանում է Իսրայելի դրոշը: Ընդհանուր առմամբ, մեկուսի ու թափառական կերպարներ, որոնց նեղում են մյուսները եւ հենց դա էլ նրանց մեկուսացած է դարձնում, մինչեւ որ իրենց հանդեպ չարությամբ տրամադրվածների ճիրաններից փրկվելու համար իրենք են քայլեր նախաձեռնում: Այս բոլորը հրեաների ուսմունքներից են եւ կարելի է այն փնտրել հայտնի անիմացիոն ֆիլմերի կերպարներում, որոնցից են՝ «Անճոռնի ճուտիկը», «Միկիմաուսը», «Թոմ ու Ջերին», «Բախտավոր Լուքը» եւ շատ ուրիշներ:
5. Մամուլը
ԱՄՆ-ում «Թայմ», «Նյու Յորք Թայմզ», «Վաշինգտոն փոստ», «Միացյալ Նահանգների լուրերը» եւ շատ այլ թերթեր գտնվում են սիոնիստների իշխանության տակ: Նույնիսկ սիոնիստները ներթափանցել են նաեւ որոշ գիտամասնագիտական թերթեր եւ դրանք շահագործում իրենց շահերին համապատասխան: Այդ թերթերից է «Նաշնալ Ջեոգրաֆիկը», որն աշխարհագրության ոլորտում եւս հայտնի պարբերական է: Սիոնիստներն իրականում անցյալից սկսած ազդեցություն են ունեցել այս թերթում եւ նույնիսկ աշխարհի մի քարտեզում Պաղեստինի անվան փոխարեն քարտեզի ու աղյուսակների վրա գրված էր Իսրայել:
Մեծ Բրիտանիայում «Թայմզ», «Սանդի Թայմզ», «Սան», «Աշխարհի լուրեր» եւ «Սիթի Մագզին» նշանավոր ու հայտնի թերթերն ու պարբերականները տնօրինվում են Ավստրալիայի քաղաքացի հրեա միլիոնատեր «Ռոբերտ Մերդոխի» կողմից: Մեծ Բրիտանիայում Մերդոխի քարոզչական աշխատանքները չեն սահմանափակվում միայն այդ երկրով, այլ նա նաեւ սեփականատերն է Կանադայում, ԱՄՆ-ում եւ Ավստրալիայում մի քանի այլ թերթերի ու պարբերականների: Ռոբերտ Մերդոխի դերի կարեւորության հարցում միայն դրանով բավարարվենք, որ Մեծ Բրիտանիայում նրան տրվել է լրատվամիջոցի հսկա մականունը: Իհարկե, սիոնիստներն իրենց իշխանությունն են ամրագրել նաեւ մի քանի այլ բրիտանական թերթերի ու ամսագրերի հարցում, որոնցից կարելի է մատնանշել մի քանիսը. «Դեյլի էքսպրես», «Դեյլի հրադ», «Դեյլի մեյլ», «Աբզրորգ», «Էկոնոմիստ», «Նյուզ քրոնիքըլ» եւ այլն: Օրինակ «Սան» պարբերականը, որի սեփականատերն է Ռոբերտ Մերդոխը, սեռական թեմաներով համարձակ պարբերական է, որը շաբաթական ավելի քան 73 միլիոն օրինակ տպաքանակով է հրատարակվում, կամ «Աշխարհի լուրերը», որը անբարո թերթ է եւ ամեն շաբաթ տպագրվում է շուրջ 4 միլիոն տպաքանակով: Ընդհանուր առմամբ, այս թերթերն ու պարբերականները ոչ միայն զբաղվում են անբարոյականության տարածմամբ՝ Իսրայելի ու սիոնիզմի գոյության հիմնավորումներով, այլեւ քայլեր են նախաձեռնում այլ կրոններին հարվածելու ճանապարհին, որը կարելի է հստակորեն նկատել տեքստերում, գովազդային նյութերում, ծաղրանկարներում եւ այլն: 
Ֆրանսիայում հրեա Ռոբերտ Հերսանն իր տրամադրության տակ ունի մի հրատարակչական հիմնարկ, որտեղ տպագրվում են կարեւոր թերթեր, ինչպիսիք են՝ «Ֆիգարոն», «Լոկոթիդինը», «Աբզրորը», «Ֆրանս սուարը»: Ֆրանսիայի հայտնի այլ թերթերից, որոնք լիովին հրեական են, կարելի է մատնանշել՝ «Թոֆոկաիեն», «Նոր գրասենյակների ամսագիրը», որոնք տպագրվում են հրեաների համաշխարհային կոնգրեսի հսկողության ներքո: «Էքսպրես» պարբերականը, որը ֆրանսական մյուս հայտնի թերթերից է, գտնվում է սիոնիստների ազդեցության ներքո եւ նրա սեփականատերը եւս Մեծ Բրիտանիայի քաղաքացի հրեա Գոլդսմիթն է: Ինչպես նաեւ «Իսրայելն ու մարդկությունը» պարբերականը, որը տպագրվում է Ֆրանսիայի հրեաների կողմից, տնօրինվում է նրանց մեծ ռաբբի Բեն Մուզիքի կողմից: 
Գերմանիայում Շպինգեր կազմակերպությունը, որը շուրջ 30 տոկոս թերթերն իր տրամադրության տակ ունի, սիոնիստների հսկողության տակ է: Ցանկացած լրագրող, ով աշխատանքի է ընդունվում այս հիմնարկում, պարտավոր է հարգել 14 սկզբունք, որոնցից 2-րդ սկզբունքը հետեւյալն է. հրեաների ու գերմանացիների միջեւ հաշտություն ու համերաշխություն, Իսրայելի պետության պաշտպանություն: «Բիլ Զայնգոնգ» անունով մի ուրիշ թերթ, 5.5 միլիոն օրինակով, եւ մեծ տպաքանակներով շուրջ 8  այլ թերթեր Գերմանիայում սիոնիստների ձեռքում են: Ռուսաստանում եւս մեծ տպաքանակով օրաթերթեր, ինչպիսիք են՝ «Նեզավիսիմայան» ու «Սիվոդնյան», պատկանում են Ռուսաստանի հրեաներին: 
Հնդկաստանում եւս, թեկուզ քիչ թվով հրեաներ են բնակվում, սակայն երկրի թերթերից շատերում ներթափանցել են: Օրինակ, «Հենդու» թերթը համարվում է սիոնիզմի հովանավորներից: Ինչպես նաեւ աշխարհի այլ երկրներում շատ ուրիշ թերթեր: 
6. Հեռուստաալիքներ

Սիոնիզմն իր նպատակներն իրականացնելու նպատակով, որեւէ տարբերակ չի անտեսի, լինի դա քաղաքական, թե տնտեսական, մշակութային, թե կրթական: Կան տարբերակներ, ինչպես՝ տարբեր ուղղություններին աջակցելը, օրինակ՝ մարքսիզմին, դարվինիզմին, Ֆրեյդիզմին եւ այլն: Դրանք իրականացվել են սիոնիստների սեփականությունը հանդիսացող եւ նրանց վերահսկմամբ աշխատող հեռարձակող միջոցների գործունեության շնորհիվ: 
Հեռուստատեսությունը՝ որպես շատ կարեւոր եթեր հեռարձակող միջոց, որը հասանելի է ողջ աշխարհին, օժտված է աշխարհի բնակչության հանրային մտայնության վրա ներգործող դիրքով եւ քանի որ կարեւոր արբանյակային ալիքներից շատերը սիոնիստների տրամադրության կամ հսկողության տակ են գտնվում, նրանք եւս այս խնդիրն ըստ արժանվույն օգտագործում են եւ այդ ճանապարհին չեն զլանում որեւէ աշխատանքում, սկսած ազգերի կրոնական սրբությունները քանդելուց ու դրանց վիրավորելուց մինչ՝ կրթական, մշակութային եւ այլ խեղաթյուրումներ:
ԱՄՆ-ում, որն ունի աշխարհի ամենաշատ թվով հեռուստաալիքները, սիոնիստները գրեթե լիարժեք վերահսկում են «Ֆաքս Նյուզը», C.B.S-ը, N.B.C-ն, A.B.C-ն: Բոլոր լրատվամիջոցներն իրենց լուրերն ու լրատվական հաղորդումները վերցնում են վերոնշյալ լրատվական ալիքներից: 
Օրինակ՝ 
A.B.C հայտնի ալիքը լիովին աշխատում է սիոնիստների նպատակների ուղղությամբ: Այդ ալիքի նախագահը Լեոնարդ Ջոնսոնը, գլխավոր տնօրենը Մարտին Ռուբինշտեյնը եւ գլխավոր տնօրենի տեղակալն Էֆրամ Ռաշտայնն են: Եւ, իհարկե, այս ալիքի հարյուրավոր այլ լրագրող, օպերատոր, հաղորդավար եւ տեխնիկական պատասխանատու աշխատողները եւս սիոնիստներ են: 
C.B.S հեռուստաալիքը եւս սիոնիստների ենթակայությամբ է աշխատում: Նախագահ Վիլյամ Բիլին, գլխավոր տնօրեն Ռիչարդ Սալանետը, մյուս հարյուրավոր աշխատողները տեխնիկական ու վարչական բաժիններում, բոլորը սիոնիզմի աջակից հրեաներ են: Ինչպես նաեւ R.C.A հեռուստաալիքը, որը N.B.C մեծ ընկերության մասնաճյուղն է, սիոնիստներին է ենթակա: Այդ ալիքի նախագահ Ալֆրեդ Սիլվերը հրեա է, ինչպես նաեւ գլխավոր տնօրենը Հերբութ Սիքուսերն է եւ ներառում է հարյուրավոր սիոնիստ հրեա աշխատակիցներ այլ բաժիններում: 
Մեծ Բրիտանիայում եւս Գրանադա ընկերությունը, որը հեռուստատեսային ծրագրեր պատրաստող մեծ ընկերություն է, իր ծրագրերը պատրաստում է «Սիրնի I.T.V Բարենշտայն» հայտնի ընկերության վերահսկողությամբ, որի սեփականատերը հրեա Լորդ Լը Գրիդն է: Մի այլ ընկերության սեփականատեր, որին բրիտանացիները նրան անվանում են կարճահասակ հրեա, իր եղբոր Լորդ Վոլֆունտի հետ միասին իրականում Մեծ Բրիտանիայի հեռուստատեսության առեւտրային ծրագրերի արդյունաբերության կայսրերն են համարվում: 
Հատկանշական է, որ սիոնիստների իշխանությունը բացի ԱՄՆ-ից ու Մեծ Բրիտանիայից, տարածվել է նաեւ այլ լրատվական ալիքների վրա, հատկապես՝ Եւրոպայում, ինչպիսիք են՝ Ֆրանսիան, Գերմանիան, Ռուսաստանը, Իտալիան եւ այլ երկրներ: Ֆրանսիայում հրեա Ռոբերտ Հերսանն այդ երկրի առաջին ալիքի՝ T. F. I -ի, կարեւոր բաժնետերերից մեկն է, իսկ Գերմանիայում եւս մտածելու տեղիք է տալիս սիոնիստների իշխանությունը լրատվամիջոցների ոլորտում:
Իրականում այս բոլոր հանգամանքները հնարավոր չէին դառնա, եթե չօգտագործվեին հեռարձակման միջոցները, որոնք սիոնիզմի իշխանության տակ են հայտնվել: Աշխարհի մեծագույն լրատվամիջոցների (այդ թվում՝ Ռոյթերզ, Ասոշեյթդպրես, Յունայթդպրես գործակալությունները, ինչպես նաեւ հեղինակավոր գործակալություններ ու թերթեր՝ Նյու Յորք Թայմզը, Վաշինգտոն Փոստը, Հաֆասը, Թայմզը, Դեյլի Էքսպրեսը, Սայմըն Շուստըրը, ալիքներից՝C.B.S, N.B.C, A.B.C, կամ շատ թերթեր, ինչպիսին են՝ Սանը, Թայմը, Դեյլի Նյուզը եւ հարյուրավոր այլ անուններ) սիոնիզմի լոբբիից կախվածությունը կազմակերպվել է հենց այս նախագծի շրջանակներում:

Thursday, December 22, 2011

ՇՆՈՐՀԱՎՈՐ ԱՐԵՎԱԳԱԼԸ ԵՎ ՄԻՀՐԻ ԾՆՈՒՆԴԸ ... ՄԻՀՐ ԱՍՏԾՈՒ ԾՆՆԴՅԱՆ ՏՈՆԸ


ԱՐԵՎԱԳԱԼԸ: Այս տարի ցերեկը կսկսի երկարել դեկտեմբերի 22-ին, Երևանի ժամանակով 03 ժամ 38 րոպեից: Այդ պահը կոչվում է Արևագալ և տիեզերական օրացույցով ավետվում է Ձմեռնամուտը կամ Նոր տարին:
Հին արիական տոնացույցով Միհր աստծո տոնը նշվում է Արևագալի օրը: Հայոց դիցարանում Միհրն Արամազդի որդին է. Արեգակի, լույսի, ճշմարտության, համաձայնության աստվածը: Նրա գլխավոր մեհյանը գտնվում էր Արևմտյան Հայաստանում, Դերջան գավառի Բագայառիճ գյուղում: Նրան է նվիրված նաև Գառնիի հեթանոսական տաճարը: Հնում ՙՄիհրը՚ նույնանուն էր ՙուխտ՚, ՙդաշինք՚ բառերին և այդ բովանդակությամբ էլ միավորում էր արիական ժողովուրդներին՝ տարածվելով Հայաստանից Իրան, Հնդկաստան, իսկ Հռոմեական կայսրության միջոցով՝ նաև Եվրոպա:
Հայկյան տոմարի ամիսների յուրաքանչյուր ութերորդ օրը կոչվում է Միհր: Այդ անունից է ծագում նաև հայոց սրբավայրերի անվանումը՝ մեհյան: Հետագայում Միհրի անունն ու արարքները մտել են նաև ՙՍասնա ծռեր՚ դյուցազնավեպի մեջ՝ Մեծ և Փոքր Մհերների միջոցով:
ԱՐԵՎԱՊԱՇՏՈՒԹՅՈՒՆ: 1537 թվականին, երբ իսպանական քրիստոնյա հորդաները ներխուժելով ինկերի գլխավոր բնակավայր Կուսկո, ավերեցին ու կոտրեցին Արևի ոսկե պատկերը` ականատեսը եղան նաև մի անսովոր երևույթի. հազարավոեր ինկեր, որոնց համար Արևն այլևս դադարել էր փայլել և կյանքը կորցրել իմաստը, զանգվածային ինքնասպանություն գործեցին:
Մարդկային պամությունը ցույց է տալիս, որ գրեթե բոլոր հին մշակույթներում Արևը համարվել է կյանքի սկզբնաղբյուր ու պաշտվել որպես գերագույն աստված:
Հին Եգիպտոսի փարավոն Էխնատոնը (բառացի` ՙԱրև աստծուն հաճելի՚) հրամայում է ոչնչացնել մյուս բոլոր աստվածների նշաներն ու պատկերները և աշխարհի միակ կյանք շնորհողն ու պահապան հայտարարվում է Արևը: Մայրաքաղաքում կառուցվում է մի հզոր տաճար, ստեղծվում է նոր խորհրդանիշ`Արևի սկավառակը երկար ճառագայթներով, որ հասնում է երկիր եւ վերջանում մարդկային ձեռքերի մեջ: Նոր երգեր են հյուսվում, որոնցով փառաբանում են Արևի վեհությունը. ՙՔո ճառագայթներն ընդգրկում են երկրներ, քո բարեհաճությամբ դու նվաճել ես նրանց: Հեռու ես դու, բայց մեզ հետ է քո օրհնությունը…՚:
Որոշ հետազոտողներ հիմնավոր կարծիքներ են հայտնում, որ Հին Եգիպտոսում Արևապաշտությունն այդպիսի կտրուկ միջոցներով իր գագաթնակետին է հասել հայերի անմիջական ազդեցությամբ, որոնք իրենց համարելով արևորդիներ, հին երկրների մշակույթներում հանդիսացել են Արևի պաշտամունքի հիմնական տարածողները:
Ցավոք Հայաստանի տարածքում գտնվող արևապաշտական բոլոր տաճարները քրիստոնեության տարածողները 4-րդ դարից սկսած բարբարոսաբար ոչնչացրել ու թալանել են, նպատակային կերպով ավերել են արևի խորհրդանիշները, անողոքաբար սպանել կամ երկրից քշել Արև երկրպագողներին: Համատարած եղեռնից փրկվել է միայն մեկ տաճար …և այն էլ թանգարանի համար: Դա Գառնիի` Արև աստծուն նվիրված տաճարն է, որ տարվա մեջ մի քանի անգամ արևորդի մնացած հայերին շեփորներ է հնչեցնում և դեպի իրեն ձգում նոր արևորդիների: Տարեցտարի ավելանում է նրանց թիվը, ովքեր գիտակցելով տիեզերքի օրենքները, Արևի դիցաբանական իմաստը պահպանում են նաև մեր օրերի համար: Եթե դիցաբանությունից անցնենք գիտականի, ապա Արևը տիեզերքի մի սովորական ու տարածված ՙթզուկ՚ աստղ է, սակայն մեզանից շուրջ 150 միլիոն կմ հեռավորության վրա գտնվող մեր մոլորակային համակարգի միակ կենտրոնական կրակը` բնապաշտական աշխարհընկալման և' գիտական, և' հոգևոր տեսակետներից, կարևորագույն հիմնաքարը, որի շնորհիվ մեր մոլորակի վրա կյանք գոյություն ունի:
Այսօր էլ, արևորդի հայերը, ամեն տարի դեկտեմբերի 21-(22)-ին՝ Արևագալի օրը, երբ ամեակարճ ցերեկն է, նշում են Միհր-Արև աստծու ծնունդը:
ՄԻՀՐԻ ՊԱՇՏԱՄՈՒՆՔ ԵՎ ՍԱՍՆԱ ԾՌԵՐ: Սասնա ծռերում Միհրի պաշտամունքն իր շարունակությամբ ակնհայտորեն արտահայտվում է Մեծ և Փոքր Մհերներով:
Սակայն Փոքր Մհերին ժառանգությունից զրկելու հոր անեծքը չունի և չի կարող ունենալ պատմական ակունքներ, այն երբևիցե չի արտահայտվում հին հայկական մշակույթում: Կեղծ և պարտադրված է նաև Փոքր Մհերի՝ ժայռում կամավոր փակվելու հայեցողական պահվածքը, այն նույնպես չի կարող ունենալ արիական ծագում, և թողում է սեփական ուժերի հանդեպ անվստահության, ազգային թերարժեքության զգացում, սերմանում պարտվողականության հետ հաշտվողականություն ի տարբերություն իրենից դուրս այլ առյուծ չընդունող Մեծ Մհերի պահվածքի:
Քիրստոնեական գաղափարախոսությունը տարածվեց՝ հին հայկական մշակույթի անխնա ոչնչացումով, իսկ ժողովրդի ընդերքում պահպանվեց իրապատումից, իր փառահեղ նախնյաց դյուցազներգությունից ընդամենը մասունքներ,որը ցավոք, ժամանակի ընթացքում համեմվեց մեկ այլ կենտրոնական հերոսով, հին կտակարանից մուծված Դավիթ անվանումը: Թեկուզ շատ դժվար է, սակայն անհրաժեշտ է կռահել և ասել, որ Մեծ և Փոքր Մհերների միջև տեղ գրավված Դավիթը` հրեական Դավթի հետ շփոթության մեջ գցելու նպատակային հեռանկար ուներ, արհեստական և նախօրոք մտածված որոգայթ է` փակուղի տանող վերջաբանով:
Սասնա Ծռերը՚ ենթակա է հրեազրերծման:
Մեզ իրական դյունացազնավեպն է պետք՝ զուտ արիականը:
ՆԵՐՍԵՍ ՆԵՐՍԻՍՅԱՆ

Wednesday, December 21, 2011

Worse Than 2008

 ZeroHedge

http://www.zerohedge.com/news/guest-post-worse-2008

 

Guest Post: Worse Than 2008

Tyler Durden's picture






Submitted by ChrisMartenson.com
Worse Than 2008
There are clear signs of a liquidity crunch in the asset markets right now, and the question I keep hearing is, Is this 2008 all over again?
No, it’s worse. Much worse.
In 2008 there was a lot more faith and optimism upon which to draw. But both have been squandered to significant degrees by feckless regulators and authorities who failed to properly address any of the root causes of the first crisis even as they slathered layer after layer of thin-air money over many of the symptoms.
Anyone who has paid attention knows that those "magic potions" proved to be anything but. Not only are the root causes still with us (too much debt, vast regional financial imbalances, and high energy prices), but they have actually grown worse the entire time.
As always, we have no idea exactly what is going to happen and when, but we can track the various stresses and strains, noting that more and wider fingers of instability increase the risk of a major event. Heading into 2012, there's enough data to warrant maintaining an extremely cautious stance regarding holding onto one's wealth and increasing one's preparations towards resilience.
Here’s the evidence:
  • Oil prices higher now than in 2009
  • Derivatives up more than $100 trillion since 2009
  • Government debts exploding
  • Weak GDP growth
  • Europe in trouble
  • Small investors leaving the market
  • China hitting a wall
One of the most important things we need to track is simply untrackable, and that is market perception. When faith in a faith-based money system vanishes, the game is pretty much over.
If you have been reading my work (or anyone else's) with a decent macro view, you likely lost your faith in the system a while ago and marvel that it can continue along for another moment, let alone all the years it has been creaking towards its eventual date with reality. But along it creaks, day after day, week after week, and month after month, threatening to wear down the observant and vigilant before finally letting go.
2012 promises to be an interesting year, with more than $10 trillion in funding and rollover financing required to keep the developed world floating along. But where will that funding come from? The lesson from defunct economies is “not internally!” And if China’s recent slowdowns and projections of an even more lackluster 2012 come true, then we might also scratch a few external sources off the list as well. 
Oil Prices
As Gregor recently penned so eloquently for us, high oil prices are like sand in the gearbox of the economy -- they represent the most serious form of friction there is. Rather astutely, Jim Puplava has called oil prices 'the new Fed Funds rate,' meaning that the traditional role of the Federal Reserve in regulating the economy via the price of money has been usurped by oil. 
As oil prices go up, the economy slows down, and vice versa. 
The simple fact is that oil prices remain quite elevated by historical standards, and since the correction in 2008, they have been ratcheting steadily higher each year. They are now at their highest average rate in three years. In round dollar terms, oil is $30/bbl higher than in 2009 and $10/bbl than in 2010.
I won't rehash the data here, but the best explanation for this steady increase is that supplies of cheap oil are dwindling and flow rates of the desired blends are having a hard time keeping up with demand.
The twin deficits to the export market are falling production from existing fields and rising internal demand in the producing countries. The way all that gets balanced is in the usual fashion -- through prices.
All of this would be fine, except for the idea that the world is in a far more fragile condition today than back in 2008 when it suffered the first insults levied by high oil prices.
As the Bank of England's Paul Fisher recently put it:
Financial markets in greater danger than 2008-BoE's Fisher
Dec 19, 2011
Dec 19 (Reuters) - Financial markets are facing a more dangerous situation now than during the financial crisis of 2008, Bank of England policymaker Paul Fisher was quoted as saying on Monday.
Fisher, who is the central bank's executive director of markets and sits on the Monetary Policy Committee, also said governments had fewer options to deal with the current crisis because of their stretched public finances.
Fisher was quoted as saying that in 2008, governments had more leeway and cash available to stimulate their economies and bail out banks. Today that "sovereign backstop is less clear", Fisher said.
"The policy out is going to be more difficult than it was in 2009, given the current position of the sovereigns."
We'll explore these ideas in greater depth below, but I think the bolded parts illuminate why high oil prices are potentially more corrosive now than in 2008. The bottom line is that economic growth is central to nearly every story of recovery, and there are appallingly few analyses coming out of the OECD countries that address how the various debt rescue plans will fare if said economic growth does not materialize. Most just note that 'it will not be good' and leave it at that.
Debt
Let's begin with debt. This crisis was rooted in too much debt. Even without the headwinds caused by structurally rising energy prices (we'll get to those in a minute), the credit bubble was destined to someday pop all on its own. After all, there's no way for debt to continually expand faster than income, which is what was happening across the entire OECD, thanks to the ultra-accommodative policies of the world's central banks.
(Source
Note that GDP is virtually unchanged since 2008, meaning those $5 trillion did not buy us any incremental GDP; it only managed to bring us back to about even:
(Source
That means we have about the same-sized economy to support an additional $5 trillion in federal debt, or roughly a third more than when the crisis started.
It is also true that GDP growth in the US is weaker this year than last year, a trend that does not bode well for the US deficit situation:
(Source
It should be noted here that this weak growth is happening even though the US federal deficit for FY 2011 was $1.3 trillion, or more than 10% of GDP. If that's how anemic the economy is with that level of deficit spending, where would it be with less?
Europe in Trouble
The bad news out of Europe continues unabated, including debt and ratings downgrades, sliding economic growth, and exploding red ink.
Much of the hope in Europe rests upon carefully crafted bailouts that rest upon assumed rates of economic recovery and growth in order to pencil out. Without the assumed rates of growth, the plans fall apart, and more rescue funds -- or outright defaults -- lie in the future.
Ireland is an instructive case because it entered its difficulties earlier, and it has already received a bailout and implemented the austerity measures that were meant to balance the equation.
Ireland
Unfortunately, the plan is now in tatters with the recent revelation that the Irish economy is slumping more than expected under the twin weights of reduced lending and imposed austerity
Ireland's debt rating under threat as economy contracts
Dec 16, 2011
Rating agency Fitch tonight warned it may downgrade Ireland and five other euro zone countries in the absence of a comprehensive solution to the region's debt crisis which it concluded may now be "technically and politically beyond reach".
The agency placed the ratings of Belgium, Spain, Slovenia, Italy, Ireland and Cyprus in credit watch “negative”, which means a downgrade is possible within three months.
The move comes on back of unexpectedly poor economic data for Ireland which showed economy weakened considerably in the third quarter, shrinking at the fastest rate in more than two years.
Here's the data:
(Source
GNP is a better measure than GDP in this case because GNP removes repatriated corporate profits that have left the shores. Many companies use Ireland as a tax haven, so the monies that cycle briefly into and then right back out of the Irish system really should not be counted towards their economic progress. 
With economic contraction, the Irish fiscal deficits will once again breach agreed-upon levels, and repaying debts also becomes that much harder. It is a negative spiral that can be quite destructive and difficult to stop.
The bottom line here, which should surprise exactly nobody, is that austerity shrinks an economy and that economic shrinkage and crushing debt loads are incompatible. Ireland has not been fixed, and it seems that the can is once again right in front of the ECB, ready for another good kick down the road.
Ireland's debt yields are instructive here. While it is true that Ireland's debt yields are down quite a lot from their maximum levels (which were over 23% for 2-year paper and 15.5% for their 9-year debt), the current yields of 7.9% and 8.6%, respectively, are utterly unsustainable for an economy that is shrinking. It is only a matter of time before those rates crush the finances of the Irish government.
Do you know why the generally agreed-upon limit for persistent government deficits is 3%? That's because it's the basic rate of GDP growth that history has shown to be sustainable. As long as deficits are growing at the same rate as the economy, then the debt-to-GDP ratio stays constant and everybody is happy. If (or when, I should say) the economy grows more slowly than the rate of interest that is demanded from a government, it is a mathematical certainty that either the deficits will swell or austerity and/or tax hikes must be imposed. There is no other way to balance the books.
On this basis, Ireland is still mired in a math problem.
Spain
One theme of the financial crisis is governments loading up on debt in order to get by for a little longer, with the plan seeming to be to face the music later and/or keep one's fingers crossed that the economy will have somehow sorted itself out by then.
Spain, suffering from a truly crushing housing bust that is still playing out (and will for a long time), very high unemployment, and a stalled economy, has also compounded the issues by piling up an astounding amount of new debt over the past year:
Spain regional debt up 22 percent to $176 billion
Dec 16, 2011
MADRID (AP) -- Debt levels for Spain's cash-strapped 17 semiautonomous regions have soared 22 percent over the past year, the country's central bank said Friday.
A near two-year recession after a real estate bubble collapse has left Spain with swollen regional and national deficits, a stalled economy and 21.5 percent unemployment.
Many regions are facing severe cash-flow problems and are having to delay payments to suppliers.
An example of the cutbacks came Thursday, when Spain's Woman's Institute said nearly 100 centers for the victims of domestic violence face closure next year in the central Castilla-la-Mancha region. Centers for drug addicts in Madrid are facing a similar fate.
The good news out of Spain is that its bond yields have fallen considerably since the end of October, when they breached the 6% barrier and seemed ready to launch into truly dangerous, irrecoverable territory. 
Most recently, Spain's 10-year bond yields were 5.13%, down from 6.7% on October 31 but still about 1.5% higher than pre-crisis levels. It's important to note that the current yield may not be indicative of the true market perception of Spanish risk because the ECB has been heavily involved in buying Spanish debt. The true yield should undoubtedly be a lot higher given the grim state of finances there. 
Still, Spain's yield levels are in the best shape out of all the PIIGS. Speaking of which... 
Portugal
Portugal is still in trouble, and the government has, quite worryingly for the precedent it sets, raided private pension funds to help balance the books. 
Portugal deficit falls, helped by one-off measure
Dec 16, 2011
LISBON, Portugal (AP) -- Portugal's finance minister says his debt-stressed country's budget deficit will likely fall to below 5 percent this year from 9.8 percent in 2010.
But Vitor Gaspar says the sharp drop is largely due to the transfer to the Treasury of euro6 billion ($7.8 billion) in private banks' pension funds.
I am not sure of all the back story and intrigue that must accompany this move, but it seems loaded with implications ranging from the door it opens to other governments seeking relief, to the fact that we know that Portugal is being leaned on heavily by the international banking community and has decided to raid the pensions of...wait for it...four of the largest private banks in Portugal. Maybe there's a bit of spite built into that move?
Portuguese bond yields are down from their crisis highs of 20.4% (2-year) and 14.1% (10-year), but again not enough to count, as they are sitting at 15.6% (2-year) and 13.1% (10-year), levels well above the current rate of GDP growth.
Greece
Our poster child for the entire Eurozone mess is, of course, Greece. And quite understandably, a trickle of bank withdrawals has turned into a flood:
Greeks fearing collapse of eurozone bailout pulled record sums from bank
Dec 16, 2011
An unprecedented exodus of capital from Greece – peaking in a record number of withdrawals from banks in recent months – has exacerbated the liquidity crisis now wracking the recession-hit country.
The latest figures released by the Bank of Greece reveal that in September and October alone investors pulled €12.3bn (£10.3bn) from domestic banks, spurred by fears of political uncertainty and economic collapse.
Overall, outflows have reached a record 25% since September 2009 – when household and corporate deposits stood at a peak of €237.5bn, the data showed.
Theodore Pelagidis, an economics professor at the University of Piraeus, said: "This is part of the death spiral of the recession as a result of austerity measures. People realize that contagion has come to banks and they are very afraid of losing their deposits. On average around €4bn-€5bn in capital flees the banking system every month."
The extraordinary figures back up anecdotal evidence that it is not just the super-rich behind the flight of funds.
This data, released by the Bank of Greece, is over a month old, and we'd be especially interested to see what November and December add to the story. At any rate, it is now "game over" for Greece. The market is still pricing in a nearly 100% chance of default even as the bankers and Eurocrats squabble over the prospect of raising the haircut on Greek debt from 20% to 50%. 
Where the Greek crisis highs for debt yields were 151.9% (2-year) and 35.1% (10-year), they are now sitting at 146.6% (2-year) and 34.6% (10-year), which are essentially unchanged.
The Pattern
I keep mentioning that the ECB is interfering heavily in the bond markets of various countries in their attempts to keep things going. Apparently they've tossed in the towel on Greece, as evidenced by the Greek yields above.
However, when we note the ways in which the Spanish, Irish, and Italian debts have come down off their highs, can we make sense of why the ECB focused their efforts there? Sure, that's easy, and the BBC has put together an extraordinarily helpful interactive chart to make it all crystal clear.
The interactive chart can be found here, but I've taken a number of screen shots so that you can more easily follow the story.
To begin with, what the chart is showing by the width of the arrows is how much money is owed to banks of other countries -- the wider the arrow, the greater the amount.
Here's the country that was let go:
Now let's compare that to Ireland, which was rescued (for now):
And here's Portugal, which is apparently in the process of being tossed under the bus, at least judging by how its interest rates are still punishingly (and ruinously) high:
See the pattern? Now let's look at Spain and Italy, both of which have recently enjoyed a nice decline in their yields
Now are the actions and focus of the ECB coming clear? It's not a surprising insight, but these charts help bring things into focus for me, and inform us that falling bond yields are probably more indicative of ECB actions than an improving debt crisis. 
Just for kicks, and to complete the story, here are the charts for the UK and the US, which hopefully make clear why these two countries could never be allowed to fail, for surely the whole world would fail to spin on its axis
The other takeaway from these charts is that everybody owes everybody, a point I've made before, but not as nicely as these charts manage to do. Kudos to whomever thought these up. 
Where Things Are Headed
In Part II: Get Ready for Worldwide Currency Devaluation, we detail the remaining risks posed by the massive amount of outstanding derivatives, small investors fleeing the markets, and China's increasingly visible slowdown. At this point, it's quite clear that there simply won't be enough economic growth to rescue the global economy from the hole it's in. So, how does this end?
It will most likely end in a concerted devaluation of the world's currencies, in an attempt to inflate away the worst of our debt burden. And if that happens, there's one asset in particular that you will want to be holding.
Click here to access Part II of this report (free executive summary, enrollment required for full access).